Στο σαλόνι του σπιτιού μου που άφηνα για να μείνω αλλού, ηχογράφησα αυτά τα τραγούδια. Εκεί μέσα είχα γράψει τα περισσότερα. Σ΄ένα υπέροχο δυάρι του κέντρου, που με φιλοξένησε τα τελευταία τέσσερα χρόνια. Τα τραγούδια είναι ακριβώς τα τέσσερα αυτά χρόνια. Και λίγο παραπάνω, μια και μαζί με τα τραγούδια κυκλοφορεί ένα βιβλιαράκι που είχα γράψει παλιότερα με τον τίτλο «Πώς ο Στέλιος και οι φίλοι του έβγαλαν το χειμώνα». Μια ιστορία που προσπαθεί να έχει αισιόδοξο τέλος και τα καταφέρνει!

Ο χρόνος βέβαια δε σταματά εκεί που τελειώνει το βιβλίο και, όπως και στην πραγματική ζωή, πάντα υπάρχει το περιθώριο να στραβώσουν τα πράγματα. Αυτόν τον δύσκολο χειμώνα που έρχεται όμως ελπίζω να γίνει εκείνο που περιγράφει το βιβλιαράκι μου και όχι οι λευκές σελίδες του που δεν τόλμησα να γράψω.

Η Ξένη Γη είναι ένας δίσκος που τον έγραψα όπως ήθελα. Ερωτεύτηκα όλα του τα τραγούδια. Από το 20 ζωές που ήταν το πρώτο που είδε το ...φως του ραδιοφώνου, ως το τελευταίο που ήταν το «Empty Moons», το μόνο αγγλόφωνο τραγούδι του cd, που τραγουδάει ο Κώστας Αντωνιάδης των GAD. Τον ευχαριστώ μαζί με την Ιωάννα Μόρφη («Θα γίνουμε ένα»), τον Σάμη Γαβριηλίδη, τον Άγγελο Σφακιανάκη, και φυσικά τον Χρήστο Χουσίδη που μαζί ηχογραφήσαμε τα τραγούδια.

Τώρα ξεκινάω την πραγματική ζωή. Των τραγουδιών μου και τη δική μου μαζί τους. Στις εμφανίσεις που θα κάνω μόνος μου ή με τους φίλους μου, που με βοήθησαν να βγάλω το χειμώνα...
Β.Μ.